Voorwaarts laat spel niet door hitte bederven

Voorwaarts 5: 2
Montfoort 5: 1

Ondanks de benoeming van een nieuwe leider ging ook dit seizoen weer met vertrouwde problemen van start. Voor het treffen met Montfoort kreeg Voorwaarts krap aan genoeg man op de been. Toen moest het omkleden nog beginnen. Enkele nieuwelingen, die een vers gestreken tenue dachten aan te zullen treffen, kregen prompt het deksel op hun neus. Gelukkig beschikt de club over een rijk gevulde mand met afgedankte zwartgroene broekjes, shirts en sokken, zodat het uiteindelijk leek alsof er een collectief het veld betrad.

Het was warm. Terwijl de tegenstander op de maat van een meegebrachte ghettoblaster op indrukwekkende wijze nog warmer liep, werden aan de zijde van Voorwaarts nog enkele kennismakingsrondjes gehouden. De eerste kansen waren dan ook voor de fris ogende ploeg uit Montfoort. Maar al gauw trok Voorwaarts het initiatief naar zich toe en meerdere malen glipten de spitsen door de laatste linie om vervolgens ballen op de paal of keeper te mikken. Voorwaarts wilde routineus de bal het werk laten doen maar slaagde gedeeltelijk in de opzet. Het vele balverlies leek kort voor de thee te worden afgestraft, ware het niet dat J. Pol eerdere vermaningen in de wind sloeg en stevig doch correct ingreep. In de tweede helft begon de hitte werkelijk zijn tol te eisen. Deze werd vooral betaald door Montfoort. De ploeg was in de eerste helft te dartel geweest en moest zich nu beperken tot schoten waarvan het merendeel over de ballenvanger vloog. Het maakte de taak van de goed fluitende scheidsrechter/materiaalman/secretaris/clubman Van Leusden er niet eenvoudiger op. Toch sloeg Montfoort in de slotfase toe. Het sterk aan de bal blijven in het strafschopgebied en afronden in de verre hoek betekende de 0-1. Dit onterechte scoreverloop werd kort daarna rechtgezet door een gevaarlijk schot van Temme, want uit de daaropvolgende corner wist Q. Pol raak te koppen in de korte hoek. In de slotminuut bleek deze man zijn gewicht in goud waard te zijn door na een afgeslagen corner opnieuw een voorzet van zijn broer in de touwen te werken. De genadeloze volley was het mooiste en meteen het laatste wapenfeit van deze wedstrijd. Na afloop vierde Voorwaarts 5 de verdiende overwinning gebroederlijk. Want of ze nou Ricardo, Nourdin of gewoon Ad heetten, een welverdiende pils lustten ze allemaal.