Poetry from the Hague

Dit is een gedich voâh Silvie Mès
Wèfie breng je zellef toch nie zau van de wès
Zeg maah tege je lauvâhboy
Ik ben gein hoeâh maah jâh sextoy
Raffie wilde maah 1 ding haure
En dat ware nie die spreikkaure
Toch is ut wel grappig om te zien
Dat raffie as een kind van tien
hùilend naah papa Koeman ging
pappie pappie gaui de handoek in de ring
Nei jonge zè papa Koeman wès
We gaan nie stoppe voâh jâh en Mès
Praubeâh toch te scaure zaun
dan geif je ze hun vediende laun
en na de wedstrèd zeg ik opput jâhrnaal
wè zèn zielig en dit is nie normaal
Dus silvie kut voâh je dat dit je auvâhkwam
maah je bent en blèf die hoeâh ùit amstedam