Historische wedstrijd

scribent: Tomsman

Voorwaarts schiet met scherp op Eminent Boys

Onze helden verschenen niet op oorlogssterkte aan de aftrap voor het loodzware uitduel tegen Eminent Boys. Prominentste afwezige was speler/reserve-doelman Wiendels, die morele verplichtingen had in onze hoofdstad. Maar het was alsof de duvel ermee speelde. Want op de dag dat wereldwijd miljoenen mensen protesteerden tegen geweld, maakte Voorwaarts 4 een krachtig statement: voor het eerst in de roemruchte historie van het team werd Eminent Boys verslagen: 2-5.
Wonderlijk genoeg was de zege alleen in figuurlijke zin zwaarbevochten. Waar voorgaande edities volledig ontspoorden door kopstoten, kaakslagen en doodsverwensingen richting de arbitrage, wisten de gastheren hun temperament redelijk te onderdrukken. Het uitblijven van een veldslag was niet in de laatste plaats te danken aan een nieuw, doordacht strijdplan uit de koker van hoofd-opstellingen Mijnen. Om vroegtijdige verhitting te voorkomen, was bekokstoofd om leunend op de defensie en provocaties negerend, lang de nul te houden en pas diep in de tweede helft te scoren.
Het concept leek al na een stief kwartiertje te mislukken. Het was nota bene de opstellingsdeskundige zelf die de bal vanaf randje zestien laag en hard in de touwen joeg, nadat speler Onsman(A) de bal knap van de tegenstander had afgejaagd. Eminent kon er bar weinig tegenoverstellen. Dat het direct spelende Voorwaarts na een half uurtje de tweede treffer aantekende, mocht dan ook nauwelijks verrassend heten. Een verwoestend schot van speler Temme werd door de doelman ternauwernood gepareerd, waarna speler Onsman (T) attent binnenkopte uit de stuit. De eerste ‘godvers’ en ‘kankers’ van Eminentspelers waren naar verluidt tot op de Dam in Amsterdam te horen. Toen, opnieuw, Mijnen na geklungel in de Eminent-verdeding alleen met de bal op het doel afging en zijn kunstje deed, was het pleit feitelijk al beslecht: 0-3 bij rust.
Tegen alle voetbalwetten in kwam Voorwaarts na de thee flitsend uit de startblokken. Door uitstekend storend werk van Speler Van de Vecht belandde de bal al snel bij Mijnen, die zijn blakende vorm onderstreepte met een werkelijk prachtig doelpunt. Na een ouderwetse solo plaatste de aanvalsleider de bal van grote afstand met een bekeken boog in de rechter bovenhoek.
De mindere fase van Groen Zwart werd ingeleid door een raadselachtige spierverkramping bij speler Wierda. (De geruchten gaan dat dit kuitentrekkertje verband hield met een mysterieus blikje, waarover onze sympathieke Fries op de heenweg bijna tegen de vlakte smakte; hoe dan ook) De linkervleugelverdediger werd om mobiliteitstechnische redenen naar de spitspositie gedirigeerd waardoor de hechte Voorwaarts-defensie enigszins ontregeld raakte. Door uitstekend werk van onder anderen doelman Peelen (later met meerderheid van stemmen gekozen tot KNAUF-man of the match) en de zeer verdienstelijke arbeid van speler Malta, werden de aanvallen gepareerd. Eminent had dode spelmomenten nodig om tweemaal tot score te komen: het eerste doelpunt viel uit een hoekschop, het tweede uit een penalty, die, ongelukkigerwijs, werd veroorzaakt door de trekkebenende Wierda. Speler Mijnen maakte vlak voor tijd aan alle Eminent-illusies een einde door na een opnieuw typische Mijnen-solo zijn vierde van de middag aan tekenen. Meldenswaardig daarbij nog is dat de meegelopen Onsman (T) door een luid vloekende en totaal losgeslagen Eminent Boy achter de bal aan het doel werd ingeelleboogd.
Eenmaal in de kleedkamer kwamen onze helden na euforische momenten tot bezinning. En zeker nadat zij hoorden dat het gelijkertijd gespeelde Voorwaarst 1 – Eminent Boys 1 was gestaakt na drie rode kaarten, dachten zij: ‘Had Wiendels toch gelijk. Het zijn gewoon een stelletje kankerproleten.’