10 strippen, 3 punten

Opnieuw een uitoverwinning voor Voorwaarts 4. Bij het altijd lastige, en van lange spitsen voorziene, IJFC te IJsselstein werd de volle winst behaald. De aanloop naar de wedstrijd was veelbewogen geweest: Arno was in het bezit gekomen van een zoon en een dochter, beide mogelijke keepers meldden zich kort voor de wedstrijd af, pas even over half drie stonden er elf man op het veld en Luke kwam pas halverwege de eerste helft de vlag ter hand nemen omdat hij verdwaald was. Toch schoten de Voorwaartsmannen als bliksemschichten uit de startblokken hetgeen al direct in enkele uitstekende kansen resulteerde. Al snel keken de 10 teamgenoten van speler Mijnen elkaar verheugd aan, ondanks (of mischien wel dankzij) het feit dat hij zonder scheenbeschermers speelde bleek hij de vorm van zijn jonge jaren weer hervonden te hebben. Onder het gebulder van scheldkannonades der IJFC-spitsen ("pak 'm nou eens aan !!") slalomde hij door de blauw-witte verdediging als waren het parasollen op het strand van Rio. Na aanvankelijk zelf nog door de keeper gestuit te zijn stelde hij eerst Temme en vervolgens 'Ome Tom' Onsman in staat te scoren. IJFC wist tussendoor de wat onorthodox maar uitstekend keepende Malta met een mislukte voorzet te verschalken. Uit een afgeslagen hoekschop wisten de IJsselsteiners zelfs nog op gelijke hoogte te komen maar Marc van den Boom luisterde zijn, waarschijnlijk, laatste wedstrijd van dit seizoen op door handig gebruik te maken van een misverstand in de verdediging van IJFC: hij schoot schitterend raak op aangeven van, opnieuw, Mijnen. In de tweede helft had IJFC een optisch overwicht maar had Voorwaarts uit gevaarlijke tegenstoten de betere kansen. Na een lange bal van Marc van den Boom wist Mijnen, na een prachtige solo, de 2-4 in het net te leggen. Temme had kort daarop de beslissing op zijn kruin maar kopte net over. In die zelfde minuut lag de bal potseling achter Malta in het net: een zeldzame fout van de groen-zwarte defensie stelde de IJsselsteiners in staat de 3-4 te scoren. IJFC bleef aandringen maar wist geen echte kansen af te dwingen en het was dan ook wachten op de beslissende Utrechtse treffer. Deze kwam: na een mooie pass van Teunissen legde Mijnen de bal dood onder zijn schoen, passeerde twee verdedigers en zetten voor. Goed loopwerk van Temme dwong een verdediger van IJFC de eindstand op het scorebord te brengen: 3-5.