Stunt blijft uit, Maar het oog wil ook wat

Ervan uitgaand dat de wedstrijd van vanavond wordt afgelast, is een wedstrijdverslag van anderhalve week oud nog steeds op tijd. Alles voor de analen!
Tussen bos en spoor was het deze middag goed toeven. Op de terp van Rivierenwijkers kon Voorwaarts over elf man beschikken, de een nog fitter dan de ander.
Voorwaarts trok van kiet af van leer. Een paar oogstrelende counters resulteerde al rap in de 0-1. Juist: Voorwaarts kwam op voorsprong, alle donkere bespiegelingen ten spijt. Teunnissen (+4) zette keeper Horlepiep te kijk in het lage zonlicht en benutte de toegekende vrije trap.
De zon leek de matchwinner van de eerste helft te worden. Ware het niet dat de Voorwaartse sluitpost geen afdoende antwoord had op schotje, waarop ook Van den Boom een kans tot adequaat verdedigen liet liggen. Kort voor de rust viel ook nog de 2-1, ditmaal na een uitgekookte pegel.

In de rust werden kosten nog moeite gespaard om weer elf man op de been te krijgen. Want de zon, even geleden onze twaalfde man, had inmiddels zijn tol geëist. Van As was gaan gloeien en dreigde met verlies van bewustzijn, maar herstelde op tijd voor de tweede helft. Malta verving de niet meer vooruit te branden Bulsink. Ook excuusloze laatkomer Prendergast pakte zijn 45 minuutjes mee en werd ingebracht voor Mijnen, wiens thermostaat het had begeven.

Het in de rust afgesproken tactisch tandje lager pakte wonderwel gunstig uit voor de gasten. De bal werd net zolang heen en weer getikt, tot verdediger Beenen (+5) het kon afmaken en dat ook deed. Ondanks een schot van Van As op de paal, was het Voorwaarts dat de meeste kansen prijs moest geven. De druk op het doel van de groen-zwarten nam toe. Onsman verving broerlief in het hart van de verdediging en hield Voorwaarts enkele malen in de race. Maar de thuisploeg vergrootte de druk op het vijandige doel en de concentratieboog brak bij een over de muur scherend projectiel. De gepassioneerde Peelen stompte de bal pardoes op het oog van de zojuist bejubelde Beenen, waardoor de thuisclub wel heel eenvoudig kon intikken. In de resterende seconden bolde slechts de oogkas van de niet te benijden Beenen op.

Het verlies werd gelaten geaccepteerd. Het leeg gespeelde Voorwaarts was toe aan een versnapering, welke werden genuttigd onder het lonkende oog van een prins te paard. Zo kwam het allemaal toch nog goed.

Scribent: Joris 'Yo!' P.